Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Το πείραμα του βιολιστή στον Σταθμό του Μετρό (Ουάσιγκτον)



       Ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους βιολιστές στον κόσμο, ο Joshua Bell (με αμοιβή που φτάνει τα 1000$ / λεπτό), με ένα χειροποίητο βιολί αξίας 3.500.000 $ (Gibson ex Huberman), που κατασκευάστηκε το 1713 από τον Antonio Stradivari, ξεκίνησε να ερμηνεύει, ινκόγκνιτο, για τους ανυποψίαστους περαστικούς του μετρό, διάφορα κλασικά έργα.

      Σε 43 λεπτά, πέρασαν 1097 περαστικοί.

     Πόσοι από αυτούς σταμάτησαν να ακούσουν;
     Πόσα χρήματα άφησαν;
    
    Το συγκεκριμένο πείραμα, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα.      Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: «Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»
      Και επιπλέον σε ένα σχολικό χώρο ή στην καθημερινή επαφή μας με τα παιδιά και τους εφήβους σε ποιο βαθμό εστιάζουμε το ενδιαφέρον και την προσοχή μας στα ιδιαίτερα ταλέντα, που μπορεί αυτά να έχουν; 



Αναλυτικά το κοινωνικό πείραμα, παρουσιάζεται στο άρθρο με τίτλο
Pearls Before Breakfast (Μαργαριτάρια Προ Του Πρωινού)
που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 8 Απριλίου 2007 στην Washington Post.

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/04/04/AR20070404017...




 

Δεν υπάρχουν σχόλια: