Ο Πρόεδρός μας ομιλητής σε εκδήλωση για τον Ν.Βρεττάκο

Αγαπητοί συνάδελφοι,
πραγματικά η ημερίδα με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό τόσο όσον αφορά το περιεχόμενο των εισηγήσεων και των προβληματισμών που αναπτύχθησαν, όσο και της άψογης διοργάνωσης.
Η εισήγηση του καθηγητή κ. Μαρμαρινού με ενθουσίασε λόγω της ενασχόλησής μου τον τελευταίο καιρό με τις "αξίες" που διαφαίνονται κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας καθώς επίσης και της κ. Βλαχάδη.
Όλες οι εισηγήσεις με την επιστημονικότητα και την πληρότητά τους ανέδειξαν την πολυπλοκότητα και την αναγκαιότητα της Παιδαγωγικής.
Με τις καλλίτερες ευχές μου για επόμενα εγχειρήματα, τα οποία ελπίζω να έχουν την επιτυχία του πρώτου!
Με εκτίμηση
Ιωάννα Καμπούρμαλη

Ανταπόκριση από την Ημερίδα της Ένωσης Ελλήνων Παιδαγωγών (μέρος Α΄)

 Το Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012 διεξήχθη με επιτυχία  η Ημερίδα της Ένωσης Ελλήνων Παιδαγωγών,  στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.

Οι εισηγητές ανέπτυξαν με κατανοητό αλλά και ουσιώδη λόγο τις εισηγήσεις τους πάνω στις οποίες έγιναν μετά ερωτήσεις και τοποθετήσεις.

Σταχυολογούμε ορισμένες αλήθειες που μας δόθηκε η ευκαιρία να ακούσουμε διατυπωμένες με ορθό και λογικό τρόπο:

1. Ζούμε σε μια κοινωνία που στηρίζεται στον ανταγωνισμό, γιατί ο ανταγωνισμός προάγει το Κεφάλαιο - κεφαλαιοκρατία- .   Και Κεφάλαιο σημαίνει πλούτος και πλούτος σημαίνει συσσώρευση αγαθών. Και η συσσώρευση αποτελεί την υπεραξία.  Επίσης   άλλη αξία που επικρατεί σήμερα  είναι η λατρεία του εγωιστικού ατόμου, κι όποιος επιζήσει.  Μέσα σ΄ αυτήν την πραγματικότητα είναι ανάγκη να υπάρξει ένας αντιθεσμός. Να δημιουργηθούν, δηλαδή,  κοινότητες που πιστεύουμε σε άλλες αξίες, όπως στην αλληλεγγύη,στον σεβασμό στην προσωπικότητα του άλλου κλπ. Έχουμε λόγο να κινηθούμε για μια τέτοια αναγκαιότητα και στην Παιδεία; (Ι.Μαρμαρινός, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών)

2.- Οι Παιδαγωγοί δεν "φυτρώνουν"  αλλά γίνονται. Κάποιος μπορεί να διαβάσει  πολλά βιβλία, αλλά παιδαγωγός δε θα γίνει. Για να γίνει παιδαγωγός πρέπει να μάθει δίπλα σε κάποιον  άλλο και στην πράξη. Ο Γληνός έλεγε: Αν αλλάξεις το σύστημα αλλά δεν αλλάξεις τον δάσκαλο, τότε δεν έχεις κάνει τίποτε..   (Γ.Φλουρής, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών)

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΗΜΕΡΙΔΑ

 

Θα ήταν ιδιαίτερη τιμή μας να παρευρεθείτε στην Επιστημονική Ημερίδα, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 6 Οκτωβρίου 2012 (9.00΄- 14.00΄) στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων -Αίθουσα: «Αντώνης Τρίτσης» (Ακαδημίας 50)  με θέμα:

    «Γιατί η Παιδαγωγική»

 

                                                     Από την Γραμματεία της Ένωσης

Οι βάσεις και τα βασικά

Η εφήμερη φωτοβολίδα της ανακοίνωσης των βάσεων έλαμψε κι φέτος στο δημόσιο χώρο της πατρίδας μας.

Τα χαμογελαστά πρόσωπα, οι λαχανιασμένες δηλώσεις, τα κλάματα και τα σκυμμένα κεφάλια, οι πρωτιές κι όλα αυτά που έχουμε συνηθίσει να συνθέτουν παραδοσιακά πλέον το σκηνικό που συνοδεύει την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, βρίσκονται στο επίκεντρο της επικαιρότητας.

Είναι πράγματι εκπληκτικό, πώς ως κοινωνία έχουμε χρόνο με το χρόνο συμβάλει στη δημιουργία αυτού του κορυφαίου μνημείου υποκρισίας και κοινωνικού αποπροσανατολισμού. Είναι ακόμα απορίας άξιο, πώς ενώ είναι πασίγνωστες οι αδυναμίες κι οι αγκυλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος, φροντίζουμε να τις παραβλέπουμε τόσο συστηματικά κι επίμονα, όσο συστηματικά κι επίμονα έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε πως η όποια «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» αφορά μόνο τον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια.

Εν μέσω οικονομικής κρίσης τι πιο αυτονόητο να αντιμετωπιστεί επιτέλους το μεγάλο ψέμα της «δωρεάν παιδείας» και να τεθούν οι βάσεις –όχι βεβαίως εισαγωγής– για την οικοδόμηση ενός σύγχρονου συστήματος εκπαίδευσης, που θα αφορά το παιδί από την προσχολική ηλικία μέχρι την ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής του πορείας.

Σ’ αυτό το μοντέλο θα ήταν σαφές κι αυτονόητο ότι το «δωρεάν» δεν είναι μια κενή περιεχομένου ψευδεπίγραφη ρεκλάμα, αλλά ουσιαστικού περιεχομένου κρατική μέριμνα και προσφορά στην κοινωνία, πλήρως αξιολογημένη κι αντικειμενικά προσδιορισμένη. Στο ίδιο πλαίσιο, έννοιες όπως κοστολόγηση, ποιότητα, έλεγχος, ανταποδοτικότητα, δεν θ’ αποτελούσαν άγνωστες λέξεις, ούτε –πολύ περισσότερο– «κόκκινο πανί» για τους εκπαιδευτικούς η λέξη «αξιολόγηση».

Αν κάτι διδάσκει –μεταξύ όλων των άλλων– αυτή η οικονομική κρίση είναι ότι πρέπει να επανεξετάσουμε τις αξίες και τις προτεραιότητες μας, τα πρότυπα και τις ιδεοληψίες μας. Οι κοινωνίες δεν προχωρούν παράγοντας μόνο επιστήμονες, ούτε καταδικάζοντας τη νεολαία τους σε παρατεταμένη ανεργία. Αναζητούν και βρίσκουν τη χρυσή τομή, ώστε να ισορροπήσουν και να ξεπερνούν τις κρίσεις δίχως να χάνονται γενιές ολόκληρες με το μαράζι της αποτυχίας και των ανεκπλήρωτων ονείρων.

Τι πιο οξύμωρο απ’ αυτό που συμβαίνει επί δεκαετίες στη χώρα μας, να επωμίζεται δηλαδή η κοινωνία όλο το βάρος μιας εκπαιδευτικής διαδικασίας που κατευθύνει μονόδρομα όλους τους μαθητές προς τα πανεπιστήμια και στη συνέχεια να υφίσταται κι όλες τις συνέπειες της ανεργίας των νεαρών πτυχιούχων, αφού μάλιστα οι περισσότεροι –αν όχι όλοι– έχουν περάσει προηγουμένως και κάμποσα χρόνια σε μεταπτυχιακά και μετεκπαιδεύσεις στο εξωτερικό. (...)

 

Τώρα που οι πόροι είναι ανεπαρκείς –και γι’ αυτό πολύτιμοι– ας σχεδιάσουμε ένα νέο μοντέλο σχολείου που θα παρέχει ίσες ευκαιρίες πρόσβασης, αλλά και διαδικασίες διαρκούς αξιολόγησης και προσαρμογής της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ας εφαρμόσουμε στην πράξη νέες μεθόδους μάθησης και διδασκαλίας, ξεχωρίζοντας επιτέλους εννοιολογικά τη μόρφωση από τη γνώση. Ας απαλλάξουμε τα παιδιά και τους νέους από τη μονολιθικότητα του σχολικού εγχειριδίου και της μονοδιάστατης μελέτης κι ας συντονίσουμε τις απελευθερωμένες γνωστικές δυνατότητες κι ικανότητές τους στην αναζήτηση του ειδικού μέσα στον τεράστιο ωκεανό πληροφοριών με την αξιοποίηση σύγχρονων τεχνολογιών και μεθόδων. (...)

 

 

Υ.Γ.: Συγχαρητήρια, καλή δύναμη, τύχη και κουράγιο σ’ όλα τα παιδιά που συμμετείχαν σ’ αυτές τις εξετάσεις.

                           απόσπασμα από το Ιστολόγιο "ΠΛΗΚΤΡΟλογίες" http://pliktro.blogspot.gr/2012/08/blog-post_27.html

14χρονος Έλληνας νίκησε 1.000.000 μαθητές σε διεθνή διαγωνισμό για τους Ολυμπιακούς Αγώνες

Ο 14χρονος μαθητής από τα Γιαννιτσά, Μάριος Χατζηδήμου, είναι ο νικητής του φετινού διεθνούς διαγωνισμού έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης (UPU).

Το θέμα του φετινού διαγωνισμού, λόγω των Ολυμπιακών αγώνων, ήταν:

 "Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες".
Στον διαγωνισμό συμμετείχαν περισσότεροι από ένα 1.000.000 νέοι από 55 χώρες, μέσω των ταχυδρομείων των χωρών τους.

Αντιγράφουμε μερικά αποσπάσματα της έκθεσης του νεαρού μαθητή, ο οποίος φαντάζεται τον εαυτό του να γράφει γράμμα σε έναν Ολυμπιονίκη:
"Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι, θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σε έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σε ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό. 
Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε, συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι να βλέπεις τη ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη με κρατούσε εκεί και συνέχιζα...
Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος και σε ρώτησα τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά. 'Άκου μικρέ μου, αγωνίζομαι σημαίνει νικώ, να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας είναι ήδη μία μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα από το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και τη φιλαυτία σου. Και κάτι ακόμα. Νικώ σημαίνει αγαπώ. Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπο να αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθειά και τον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό που μου χαρίζει τη δυνατότητα να αγωνίζομαι και να νικώ".
Ε, ναι λοιπόν, για εμένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν ούτε αναβολικά ούτε πρωταθλητισμό ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για τη συμμετοχή, 'ευ αγωνίζεσαι', φιλία, ειρήνη και σε αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες".

 Η διεθνής επιτροπή του παγκόσμιου διαγωνισμού επεσήμανε  τον απλό και δημιουργικό τρόπο γραφής του Μάριου: "Η σύνθεση είναι πρωτότυπη, πολύ προσωπική και δημιουργική, ενώ αναδεικνύονται έντονα οι Ολυμπιακές αξίες", αναφέρει μεταξύ άλλων στην αξιολόγησή της.
                                                                                  Πηγή: YAHOO ειδήσεις

ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ 2012

Οι Ολυμπιακοί αγώνες 2012 ξεκίνησαν με την επίσημη τελετή έναρξης που έγινε την Παρασκευή 27 Ιουλίου και την παρακολούθησαν-σύμφωνα με τις εκτιμήσεις- 2 δισεκατομμύρια τηλεθεατές!
Πολλές κριτικές ακολούθησαν  για την τελετή...
'Ενα σημείο όμως  νομίζουμε παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον! Είναι η ώρα όπου οι παλαίμαχοι πρωταθλητές των Ολυμπιακών αγώνων παραδίδουν την ολυμπιακή φλόγα σε νέους αθλητές που δεν έχουν ακόμη συμμετάσχει και δεν έχουν πάρει ακόμη μετάλλιο σε ολυμπιακούς αγώνες.
Οι νέοι αυτοί αθλητές παίρνουν την ολυμπιακή φλόγα και ανάβουν τους πυρσούς, οι οποίοι είναι σε αριθμό όσες και οι χώρες που συμμετέχουν στην Ολυμπιάδα και τέλος όλοι αυτοί οι πυρσοί ενώνονται σε μία γιγάντια φλόγα.
Το μήνυμα της τιμής σε όσους προηγήθηκαν αλλά και της προσδοκίας για  όσους ξεκινούν τώρα το "ευ αγωνίζεσθαι" στην Ολυμπιάδα θεωρούμε ότι ήταν ένα από τα πιο δυνατά μηνύματα της έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων στο Λονδίνο.
Απολαύστε το σχετικό απόσπασμα στο παραπάνω βίντεο. (με σχετική κατανόηση βέβαια για την ερασιτεχνικότητά του...)

"Σχετικά με το βιβλίο "Νέα Ελληνική Γραμματική της Ε΄ και ΣΤ΄Δημοτικού"

Από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και τον Πρόεδρό του Καθηγητή Ιωάννη Καζάζη εξεδόθη το ακόλουθο Δελτίο Τύπου σχετικά με τη Νέα Ελληνική Γραμματική της Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού: Πρόσφατα δημοσιεύματα στον τύπο και στο διαδίκτυο θέτουν ζήτημα επιστημονικής ορθότητας της διδασκαλίας περί του αριθμού των φωνηέντων της Νέας Ελληνικής, όπως αυτή παρουσιάζεται στη «Νέα Ελληνική Γραμματική της Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού», που χρησιμοποιείται ως σχολικό εγχειρίδιο ήδη από το 2010/2011.
Πρόκειται για βιβλίο το οποίο προκηρύχθηκε το 2003. Το 2005 η συγγραφή του ανατέθηκε το 2005 στη συγγραφική ομάδα: Ειρήνη Φιλιππάκη- Warburton, Μιχάλης Γιωργιαφέντης, Γεώργιος Κότζογλου, Μαργαρίτα Λουκά, και το ολοκληρωμένο προϊόν εγκρίθηκε από το συντονιστικό συμβούλιο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου το 2008.
Ως Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, το οποίο αποτελεί τον κατά τον νόμο επιστημονικό σύμβουλο του Υπουργείου Παιδείας, θα ήθελα να σημειώσω:
1. Τα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου, τα οποία χρησιμοποιούμε στον γραπτό λόγο είναι εικοσιτέσσερα (24). Επομένως κανένα γράμμα δεν αφαιρείται ούτε παραλείπεται στο διδασκόμενο σχολικό εγχειρίδιο.
2. Οι φθόγγοι (ή ήχοι) που χρησιμοποιούνται στον προφορικό λόγο διακρίνονται σε φωνήεντα και σύμφωνα. Όπως διδάσκει ομόφωνα η επιστήμη της γλωσσολογίας (από τη μεγάλη ή «κρατική» Γραμματική Τριανταφυλλίδη του 1940 ως εκείνη των Κλαίρη – Μπαμπινιώτη του 2011), τα φωνήεντα, δηλαδή οι φωνηεντικοί φθόγγοι, είναι πέντε (5) (a, e, i, o, u), ενώ τα γράμματα, δηλαδή η γραπτή απόδοσή τους, είναι δώδεκα (12): επτά μονά γράμματα (α, ε, ι, η, υ, ο, ω) και πέντε διγράμματα: τα ει, οι, υι (για τη γραπτή απόδοση του φθόγγου /i/), το αι (για την απόδοση του /e/), και το ου (για τη γραπτή απόδοση του /u/).
3. Σε πολύ παλαιότερες –προεπιστημονικές– σχολικές γραμματικές συγχέονταν οι φθόγγοι (ό,τι προφέρουμε) με τα γράμματα (ό,τι γράφουμε). Αντίθετα, στην εν χρήσει σχολική «Νέα Ελληνική Γραμματική της Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού», και η επιστημονική διάκριση ακουόμενων ήχων και γραφόμενων συμβόλων παρουσιάζεται με απλότητα και ακρίβεια, και η άσκηση των μαθητών στην ορθή γραφή είναι συστηματική και αναλυτική μέσα από σαφείς και κατάλληλες ασκήσεις. Εδώ και η παραδοσιακή ιστορική ορθογραφία τηρείται (αυτή που επιβάλλει την ποιοτική και την αριθμητική διάκριση ‘φθόγγων’ και ‘γραμμάτων’) και η επιστημονική αλήθεια εκφράζεται στο ακέραιο.
4. Η επιστημονική ορθότητα αποτελεί τη μόνη βάση τόσο για την ορθή εκπαίδευση των Ελλήνων μαθητών, όσο και για την προάσπιση της Ελληνικής Γλώσσας.

Τι σημαίνει να είσαι "φτωχός"

Ελληνικά τοπία με ελληνική μουσική!

 

     Στις ιστοσελίδες του διαδικτύου μπορεί να βρει κανείς πολύ ωραίες αναρτήσεις που έχουν δημιουργήσει έλληνες ερασιτέχνες.
     Μια από αυτές είναι το πιο πάνω βίντεο, που συνδυάζει  μοναδικά ελληνικά τοπία με την συνοδεία της μαγευτικής μουσικής της Ε.Ρεμπούτσικα, από την κινηματογραφική ταινία "Πολίτικη κουζίνα".
     Απολαύστε το......

Το ταξίδι των γλάρων!

  Αυτές τις μέρες ίσως πολλοί βρίσκεστε στις ακρογιαλιές... Μια ανάπαυλα είναι απαραίτητη μετά από τον δύσκολο χειμώνα, που πέρασε....

   Το πιο πάνω βίντεο συνδυάζει το λίκνισμα των γλάρων με την μελωδική μουσική της Fiona Joy Hawkins  από την Αυστραλία.

     Απολαύστε το!......



Προσευχή Επάνω στην Ακρόπολη

Αφιερωμένο
Στους λάτρεις του Καλού και του Ωραίου.

" Π ρ ο σ ε υ χ ή, π ο υ   έ κ α μ α    ε π ά ν ω    σ τ η ν    Α κ ρ ό π ο λ η,  
ό τ α ν    α ξ ι ώ θ η κ α    ν α     ν ι ώ σ ω
τ η ν     τ έ λ ε ι α      Ο μ ο ρ φ ι ά ".  (Ε.Ρενάν)

                                                                                                    (επιλεγμένα αποσπάσματα)

          Θυμάσαι την ημέρα εκείνη, κάτω από το αρχοντικό του Διονυσόδωρου, όπου ένας κακοφτιαγμένος, μικρόσωμος Εβραίος μιλώντας την Ελληνική γλώσσα των Σύρων, ήρθεν εδώ, προσπέρασε βιαστικά τα προπύλαια, χωρίς να σε καταλάβει, διάβασε με μεγάλη προσοχή τις επιγραφές σου και πίστεψε πως βρήκε στον περίβολο σου ένα βωμό αφιερωμένο, σ' ένα Θεό, σ' αυτόν που ήταν : Ο Άγνωστος Θεός. Ε, λοιπόν, ο μικρόσωμος αυτός Εβραίος απήγαγε το βωμό σου. Επί χίλια χρόνια σε θεωρούσαν σαν ψεύτικο είδωλο, σ' αυτά τα χίλια χρόνια ο κόσμος ήταν μια ερημιά, όπου δεν εφύτρωνε λουλούδι.

Σ' όλο αυτό το χρονικό διάστημα σιωπούσες, ω Αθηνά Σάλπιγξ, σαλπικτήριον όργανο του νου, Θεά της ευταξίας και του ρυθμού, εικόνα της ουράνιας σταθερότητος. Γινόταν ένοχος κανένας, όταν σ' αγαπούσε, και σήμερα, που ύστερα από ευσυνείδητη εργασία καταφέραμε να σε πλησιάσωμε, μας κατηγορούν, πως έχουμε κάμει έγκλημα στο ανθρώπινο πνεύμα, αψηφώντας τις θεωρίες επάνω στις οποίες εδίδαξεν ο Πλάτων.

Νομοθέτρια, πηγή των δικαίων θεσμών, " Δημοκρατία ", εσύ που βασικό δόγμα σου είναι, ότι κάθε καλό προέρχεται από το λαό, και ότι, παντού, όπου δεν υπάρχει λαός για να θρέψει και να εμπνεύσει τη διάνοια, εκεί δεν υπάρχει τίποτε, μάθε μας να διαλέγωμε τα διαμάντια μέσα από τους ακάθαρτους σωρούς.

         Πόσες δυσκολίες, πραγματικά, βλέπω μπροστά μου !

      Πόσες πνευματικές συνήθειες θα πρέπει ν' αλλάξω !

Η καλοσύνη και η κακία, η χαρά και η θλίψη, η ομορφιά και η ασχήμια, η λογική και η τρέλα, αλλάζουν μεταξύ τους, με λεπτούς χρωματισμούς, τόσον αδιόρατους, όσο είναι και οι λεπτότατες αποχρώσεις στο λαιμό ενός περιστεριού.

                                                                          Ερνέστος Ρενάν (1865)

Αφιερωμένο σε όσους από μας βρεθήκαμε χθες σε συνεστίαση της Ένωσης Ελλήνων Παιδαγωγών κάτω από την Ακρόπολη,  την απολαύσαμε   φωταγωγημένη   και την ονειρευτήκαμε -στον ύπνο μας ή και ... στον ξύπνιο μας...-.

ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ....

Το παραπάνω βίντεο αποτελεί ένα απάνθισμα σκέψεων και στοχασμών.
Τώρα το καλοκαίρι ίσως υπάρχει περισσότερος χρόνος στον καθένα μας  για μια τέτοια περισυλλογή....
(ένα ορθογραφικό λάθος στην λέξη ότι αντί ό,τι επαφίεται στην κατανόηση που θα δείξει ο αναγνώστης...)

ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ- Ν. ΚΑΚΛΑΜΑΝΑΚΗΣ

"Όταν νομίζεις ότι τίποτα δεν πάει καλά, ότι όλα είναι εναντίον σου, ότι έχεις πολύ δύσκολη καθημερινότητα να αντιμετωπίσεις, να ξέρεις ότι είναι το πρώτο βήμα στη νέα σου ζωή, το πρώτο μικρό βήμα σε μια νέα πραγματικότητα, αρκεί να ονειρεύσαι, να στοχεύεις, να προσπαθείς... Έτσι θα πετύχεις...

Ο Διάπλους του Αιγαίου, ολοκληρώθηκε με τη Δύναμη της Ελλάδας και ο Νίκος Κακλαμανάκης απέδειξε ότι Ο ΜΟΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΥ ΧΑΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ.
Νίκο, σε ευχαριστούμε  για τη    δύναμη που μας μεταφέρεις."

Δείτε το παρακάτω βίντεο:

http://www.youtube.com/watch?v=uA157savbEY

Συμμετοχή της Τοτ.Αρβ.

Liberation: Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου πάντα σηκώνεται

http://www.iefimerida.gr/node/39206

Ένα άρθρο «ύμνο» για τον ελληνικό λαό δημοσιεύει η γαλλική εφημερίδα «Liberation», η οποία παρουσιάζει τους Έλληνες ως το ανάχωμα της Ευρώπης ενάντια στον οικονομικό ολοκληρωτισμό.
Ο συντάκτης της εφημερίδας τονίζει ότι «ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται στον πόλεμο κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού», ο οποίος «καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, και απειλεί την καθημερινή επιβίωση εκατομμυρίων πολιτών».
Υπογραμμίζει, μάλιστα, ότι «αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, ο Έλληνας πάντα σηκώνεται...».
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο της «Liberation»:
«Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.

Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.

Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη.
Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.
Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του "τρελού χρήματος".
Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα "Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων.
Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.
Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!»

Η ζωή είναι ταξίδι...

Το παραπάνω βίντεο επέλεξε να αναρτήσει ως σημαντικό και χρήσιμο η συνάδελφος και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Παιδαγωγών, Χ.Αγγ.
Για το λόγο αυτό και το αναρτούμε στην ιστοσελίδα μας!..

ΑΦΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΦΛΟΓΑΣ 2012

Στις 17 Μαϊου 2012 έγινε η τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας για τους αγώνες του Λονδίνου που θα ξεκινήσουν τον Ιούλιο του 2012.

Η τελετή "καλύφθηκε" τηλεοπτικά από την ΕΤ1 και έγιναν οι σχετικές ανταποκρίσεις σε παγκόσμια εμβέλεια.

Ένα μικρό απόσπασμα αναρτάται στην παρούσα ιστοσελίδα για αξιοποίηση στην εκπαίδευση.

Τα μηνύματα που υπάρχουν πιστεύουμε ότι είναι διαχρονικά....



ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ...

   Μέσα σε ένα κλίμα έντονης πολιτικής αστάθειας ο κάθε εκπαιδευτικός-παιδαγωγός καλείται να ανασυντάξει τις εσωτερικές του δυνάμεις   και  να συνεχίσει το έργο του προς τα παιδιά. Γιατί τα παιδιά δεν έχουν χρόνο για χάσιμο....

   Το παραπάνω βίντεο φιλοδοξεί να ενισχύσει πνευματικά τον παιδαγωγό, να του επενθυμίσει μια σημαντική πλευρά του έργου  του και να  τον ανανεώσει  εσωτερικά, μιας   και    τα κοινά σημεία που μας ενώνουν,  είναι περισσότερα  από εκείνα  που μας χωρίζουν....

   Καλή ακρόαση...

(Παντελής Θαλασσινός: Γλωσσολαλιά)

ΜΕ ΘΕΜΑ... ΤΙΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ...

Με θέμα τις επικείμενες εκλογές,   μου έστειλαν ένα ώριμο, κατά τη γνώμη μου, μήνυμα και γι΄ αυτό το δημοσιεύω:

- Αν δεν πας να ψηφίσεις, κερδίζουν
- Αν ρίξεις λευκό, κερδίζουν
- Αν ρίξεις άκυρο, κερδίζουν
- Αν πάρεις όπλο και καθαρίσεις μερικούς, τους... κάνεις ήρωες

- Αν φύγεις από την χώρα, νιώθεις άσχημα
- Αν μείνεις είσαι …..

- Αν όμως προσέξεις τι ψηφίζεις, τότε μπορεί και να αλλάξουν όλα τα παραπάνω

Το καλύτερο επάγγελμα...

     Με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο, αυτές τις μέρες δημοσιεύθηκε μια ταινία μικρού μήκους και έκανε τον γύρω όλου του κόσμου.

     Έχει τίτλο: Το καλύτερο επάγγελμα

     Επειδή μέσα στον Μάιο τιμούμε την γιορτή της μητέρας, το παραπάνω βίντεο ίσως αποτελεί μια ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα παρουσίαση για τα παιδιά του Σχολείου μας!
                                                                                                            από Γ.Γ.

Το πείραμα του βιολιστή στον Σταθμό του Μετρό (Ουάσιγκτον)

       Ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους βιολιστές στον κόσμο, ο Joshua Bell (με αμοιβή που φτάνει τα 1000$ / λεπτό), με ένα χειροποίητο βιολί αξίας 3.500.000 $ (Gibson ex Huberman), που κατασκευάστηκε το 1713 από τον Antonio Stradivari, ξεκίνησε να ερμηνεύει, ινκόγκνιτο, για τους ανυποψίαστους περαστικούς του μετρό, διάφορα κλασικά έργα.

      Σε 43 λεπτά, πέρασαν 1097 περαστικοί.

     Πόσοι από αυτούς σταμάτησαν να ακούσουν;
     Πόσα χρήματα άφησαν;     

    Το συγκεκριμένο πείραμα, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα.      Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: «Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»

      Και επιπλέον σε ένα σχολικό χώρο ή στην καθημερινή επαφή μας με τα παιδιά και τους εφήβους σε ποιο βαθμό εστιάζουμε το ενδιαφέρον και την προσοχή μας στα ιδιαίτερα ταλέντα, που μπορεί αυτά να έχουν; 

Αναλυτικά το κοινωνικό πείραμα, παρουσιάζεται στο άρθρο με τίτλο
Pearls Before Breakfast (Μαργαριτάρια Προ Του Πρωινού)
που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 8 Απριλίου 2007 στην Washington Post.

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/04/04/AR20070404017...

 

ΠΑΣΧΑΛΙΑ 2012

Καλό Πάσχα! Χρόνια Πολλά!

(δείτε το συνημμένο βίντεο...)

ΟΙ 11 ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

      Ο BILL GATES, ένας από τους πιο καταξιωμένους, για τον πολύ κόσμο, επιχειρηματίες στη γη, πραγματοποίησε μια  ομιλία   σε  σπουδαστές  Κολεγίου της Αμερικής.

       Εκεί απαρίθμησε 11 μεγάλες, κατά τη γνώμη του αλήθειες, που θεωρεί   ότι δε διδάσκονται στην Εκπαίδευση.

Μπορείτε να ενημερωθείτε γι΄ αυτές στο πιο πάνω βίντεο....

                                                                                               από  Γ.Γ.

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ-ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ

Πιστεύετε στα παιδιά-θαύματα;

Αν ναι, απολαύστε την εξαιρετική ερμηνεία στο πιάνο της 5χρονης Tiffany Koo από την Ιαπωνία.....

από Λ.Α.-Τ

ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕ ΔΙΔΑΣΚΕΤΕ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ;;;

Για να χρησιμοποιώ την τεχνολογία;

Για να επικοινωνώ αποτελεσματικά;
Για να καταλαβαίνω τη συνέπεια που έχει για τη ζωή μια πληροφορία των μέσων μαζικής επικοινωνίας;
Για να ζήσω μέσα σε μια κοινωνία πληροφοριών;
Σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία
Εγώ – το παιδί- είμαι το μέλλον….
Ωραία… και τι μ΄ αυτό;
Η γιαγιά μου σήμερα χρησιμοποιεί την τεχνολογία…
Γιατί όχι κι  εσύ;….
Έμαθες να κτυπάς τα πλήκτρα της παλιάς γραφομηχανής…
Εντάξει,  email  έχεις ή μήπως όχι;
Σερφάρεις στο διαδίκτυο;
Κάνεις αγορές μέσω διαδικτύου;
Θα το κάνεις τώρα…
Ακολούθησέ με….

Μάθε με να είμαι συνδεδεμένος….

Να εξερευνώ με δημιουργικότητα…

Πες μου την ιστορία μου….

Τώρα... μη «φρικάρεις» μ΄ εμένα….
Ξέρω έχεις «χαθεί» μέσα σε  διαφορετικά  συναισθήματα….
Θα βγούμε από το αδιέξοδο μαζί…

Και ... για στάσου  …

Η εποχή των δεινοσαύρων πέρασε….
Εσύ τι περιμένεις;….

                                        Για την ανάρτηση και διασκευή: Λ.Α-Τ

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ!...

Μερικές φορές κάποια βίντεο είναι πολύ δυνατά ως προς τα μηνύματα που περιλαμβάνουν.
Όπως, για παράδειγμα, το παραπάνω βίντεο...
                                                                                       από Γ.Γ.

 Είμαι ένας δάσκαλος

by Mr. Schlatter's student turned teacher

Έχω μάθει την αληθινή ευγένεια του επαγγέλματος αυτού και ότι είμαι ο πιο τυχερός από όλους  τους εργαζόμενους.

Έχω μάθει να είμαι με πολλούς ανθρώπους σε πολλές περιοχές.

Είμαι, επίσης, από αυτούς που τα ονόματά τους δεν είναι  γνωστά ή  τα έχουν ξεχάσει, αλλά τα μαθήματά μου και ο χαρακτήρας μου θα αντανακλώνται πάντα   στις επιτυχίες των μαθητών μου.

Και είμαι ένας πολεμιστής, που καταπολεμά καθημερινά την καταπίεση στην ομάδα, την αρνητικότητα, τον φόβο, την ισοπέδωση , την  προκατάληψη, την άγνοια και την  απάθεια.

Αλλά μπορώ να καλώ τους μεγάλους μου συμμάχους: τη νοημοσύνη, την περιέργεια, την γονική υποστήριξη, την ατομικότητα, τη δημιουργικότητα, την πίστη, την αγάπη, και το γέλιο - και ξέρω ότι θα σπεύσουν με τις σημαίες τους να έλθουν να με υποστηρίξουν. Γιατί  αν κατορθώσω να εμφυσήσω την αγάπη της μάθησης, η μάθηση είναι   βέβαιο ότι θα εδραιωθεί  στα παιδιά.

 Κατά τη διάρκεια της ημέρας καλούμαι να γίνω ο  ηθοποιός, ο φίλος, ο γιατρός, ο προπονητής, ο ευρετής χαμένων αντικειμένων,  ο  ψυχολόγος, ο πωλητής, ο  πολιτικός, ο φύλακας της πίστεως, και πάντα να σταθώ για τους μαθητές μου, πρώτα απ΄ όλα ως γονέας.    

Έχω μάθει ότι όλα αυτά είναι συγκινητικές ευθύνες.
Πιο συγκινητική ακόμα είναι η σκέψη ότι μπορεί να  κάνω λάθος ως δάσκαλος. Έχω μάθει ότι το λάθος του δικηγόρου σε πάει στη φυλακή, το λάθος του γιατρού σε πάει στο νεκροτομείο, αλλά τα λάθη του δασκάλου μετατρέπονται στην απώλεια της κοινωνίας  με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για όλους. Έτσι έχω μάθει ότι ποτέ δεν κάνω τίποτα λιγότερο από αυτό   που μπορώ να κάνω  κι αυτό είναι κάτι που πρέπει όχι μόνο να το διδάσκω, αλλά και να το ζω..

Είναι αλήθεια ότι ένας γιατρός μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου κι αυτό είναι μαγικό. Αλλά έχω μάθει ότι ένας δάσκαλος έχει τη δυνατότητα να αναγεννήσει τη ζωή ενός ανθρώπου θέτοντας καθημερινά νέες ερωτήσεις, νέες ιδέες και προτείνοντας νέες φιλίες. Ότι η εκπαίδευση-η παιδεία- είναι η ψυχή της κοινωνίας, καθώς περνάει διαδοχικά από τη μια γενιά στην άλλη και την αναγεννά.

 Είναι αλήθεια ότι ένας αρχιτέκτονας γνωρίζει ότι αν σχεδιάσει και κατασκευάσει με   φροντίδα,  ένα οικοδόμημα αυτό θα μείνει για αιώνες.  Αλλά έχω μάθει και ότι, αν ένας δάσκαλος δημιουργήσει με αγάπη και   αλήθεια, τότε αυτό που χτίζει θα διαρκέσει για πάντα – κι έτσι ένας δάσκαλος «χτίζει» την αιωνιότητα. Ποτέ δεν μπορεί να προσδιορίσει πού σταματά η επιρροή του..

Έχω μάθει ότι, ενώ ο υλικός πλούτος δεν είναι ένας από τους στόχους της ζωής μου, ωστόσο είμαι ένας «χρυσοθήρας» πλήρους απασχόλησης  που ζητά να ανακαλύψει στους μαθητές του   τα θεϊκά δοσμένα ταλέντα τους και να τους παροτρύνει να τα χρησιμοποιήσουν και ότι μερικές φορές αυτά τα ταλέντα βρίσκονται θαμμένα κάτω από την  αμφιβολία της αυτοαπόρριψης.

 Έχω μάθει ότι ο δάσκαλος διδάσκει πάντα ό, τι αυτός αξιολογεί ως κυριότερο για να μάθουν οι    μαθητές του.  Ότι τα μαθήματα της   δική του ζωής είναι αυτά  που  δίνουν    προτεραιότητα  στις  επιλογές του θέματος που θα διδάξει   και      ότι αυτά τα μαθήματα   είναι σίγουρο ότι θα τα διδάξει καλύτερα και με σαφήνεια,  γιατί μιλάει κυρίως  από την σοφία που αποκτήθηκε με προσωπική εμπειρία.

Έχω μάθει ότι, εκτός από  τα γραφήματα, διαγράμματα, πίνακες, τύπους, εργαστήρια, ιστορίες, και αναγνώσεις, δεν έχω τίποτα ουσιαστικά  να διδάξω. Γιατί έχω μάθει ότι ο μαθητής βρίσκεται από μόνος του στη διαδικασία να μαθαίνει.   Με άλλα λόγια, οι μαθητές μου ουσιαστικά ανακαλύπτουν μόνοι τους τον εαυτό τους και   έχω μάθει ότι όλος ο κόσμος γύρω του είναι που του διδάσκει. Και εκείνος μαθαίνει  για το ποιος είναι. Και έχω μάθει, και έχω διδάξει επίσης, ότι η ζωή «χωρίς εξετάσεις»  δεν είναι πραγματική  ζωή.

Έτσι έχω μάθει ότι οι μαθητές έχουν περισσότερο ανάγκη από   πρότυπα παρά από κριτικές.   Ότι ένας μεγάλος δάσκαλος δεν προσπαθεί ποτέ να εξηγήσει το όραμά του, αλλά απλά προσκαλεί τους άλλους να σταθούν δίπλα του και να αναγνωρίσουν το όραμά του μέσα  τους. Αυτό συμβαίνει επειδή η εκπαίδευση, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει όχι μόνο να πληροφορεί αλλά και να εμπνέει.

Πολύ απλά, έχω μάθει ότι η εκπαίδευση δεν είναι το γέμισμα ενός κάδου, ​​αλλά το άναμμα μιας πυρκαγιάς. Δεν είναι ο μαθητής που έμαθε να μετράει, αλλά ο μαθητής που έμαθε να φυτεύει μέσα του και στη συνέχεια να αυξάνει αυτό που φύτεψε,   γιατί  η  εκπαίδευση τελικά είναι ό, τι μας απομένει, όταν το μάθημα   έχει ξεχαστεί.

Έχω μάθει ότι το να είσαι δάσκαλος σημαίνει  ότι η αποστολή σου   δεν είναι να διδάσκεις  μόνο    γνώσεις και ικανότητες στους μαθητές   σου, αλλά και η δύναμή σου   να τους βοηθήσεις να ανακαλύψουν ότι αυτές τις ικανότητες πρέπει να τις χρησιμοποιήσουν για το δικό τους καλό, αλλά και για το καλό των άλλων.  Τελικά πως ό,τι καλό αποκτήσουν πρέπει να το χρησιμοποιήσουν για να γίνουν καλοί πολίτες, αλλά και καλοί γείτονες.

Έχω μάθει ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ της γνώσης και της σοφίας, και ότι η πρώτη βοηθάει τους μαθητές για να κατακτήσουν στη ζωή   τη δεύτερη.   Σοφία είναι ο θησαυρός που ένας κλέφτης δεν μπορεί να αρπάξει.   Αυτό σημαίνει, πως έχω μάθει, ότι υπάρχουν φορές που δεν είναι το καλύτερο   να βοηθήσεις έναν μαθητή αν πιστεύεις, ότι   κάτι μπορεί να το ξεπεράσει μόνος του. Γιατί από τη συγκεκριμένη δυσκολία θα κερδίσει σε σοφία και   η δύναμη που έβαλε για να την ξεπεράσει θα γίνει ένας θώρακας γι΄ αυτόν.

Δυστυχώς, έχω μάθει ότι δεν μπορώ να σώσω έναν μαθητή, που δεν θέλει να σωθεί και δεν έχει σημασία πόσο πολύ το θέλω εγώ ( έστω κι αν αυτό είναι ένα «σκληρό» μάθημα για τη δική μου καρδιά)  Το παλιό γνωστό ανέκδοτο συνεχίζει να έχει τη σημασία του:    Πόσοι ψυχίατροι χρειάζονται για να κάνουν καλά έναν ασθενή; Η απάντηση είναι μόνον ένας, αρκεί ο ασθενής   να θέλει να αλλάξει.

 Έτσι, αναλογικά,  μπορώ να διδάξω   ένα μαθητή που θέλει να μάθει. Είναι κάποιοι μαθητές που θέλουν και πίνουν από την  πηγή της γνώσης, ενώ άλλοι που απλώς θέλουν το νερό για να κάνουν «γαργάρα».

Έχω μάθει ότι είμαι ένα παράδοξο. Αυτό που λέω   δυνατά το καταλαβαίνω   καλύτερα. Και πως το να περιγράψεις το «προφίλ» του καλού δασκάλου, είναι κάτι που  είναι περιττό να το κάνεις. Και ότι τα μεγαλύτερα δώρα που παίρνει ένας δάσκαλος είναι αυτά που περιγράφουν   οι μαθητές του ότι πήραν από αυτόν.  Και ότι  για να είσαι δάσκαλος, πρέπει να είσαι και μαθητής.

Έχω μάθει να τιμώ εκείνους που μελετούν την πολιτική, την ιστορία και τις μάχες μεταξύ των λαών, αρκεί να συμβάλλουν   στο να έχουμε όλοι οι άλλοι  την ελευθερία να μελετούμε  τα μαθηματικά και τη φιλοσοφία σε ειρήνη.

Έχω μάθει ότι    μια από τις καθημερινές  εικόνες στο δωμάτιό μου   είναι σκορπισμένα καλώδια και λαμπάκια γιατί πρέπει  να προετοιμάσω το μάθημα της επόμενης μέρας και να εξηγήσω στα παιδιά τον ηλεκτρισμό.   Και ότι την επόμενη μέρα θα πρέπει να κάνω το μάθημα  στους μαθητές μου, με τις μισές δυνάμεις μου να απασχολούνται για την γραφειοκρατία του σχολείου, τις άλλες μισές δυνάμεις μου για  την διαχείριση των κρίσεων στο σχολείο, τις άλλες μισές   για το σχεδιασμό του μαθήματος και  με  το ένα όγδοο για  την έμπνευση (και συγχωρέστε  που αυτό που λέω δεν … «στέκει» αριθμητικά!)   Και έχω μάθει ότι οι αλήθειες μερικές φορές λέγονται   και μέσω ενός «παράλογου συλλογισμού»…  

Και έχω μάθει ότι έχω ένα παρελθόν πλούσιο σε μνήμες, και ένα παρόν  που παραμένει συναρπαστικό, προκλητικό, περιπετειώδες, γεμάτο χαρά και διασκέδαση,    γιατί μου δίνεται η δυνατότητα να δαπανώ τις μέρες μου για  το μέλλον μας.

Και   θέλω να ευχαριστήσω αυτούς που συνέβαλαν  γι΄ αυτή την υπέροχη ζωή που είμαι τόσο ευλογημένος   και ζω:  Τους Δασκάλους μου, φυσικά,   εσάς, τους πολίτες, και τους γονείς των μαθητών μου, που μου κάνετε τη μεγάλη τιμή και μου εμπιστεύεστε την εκπαίδευση των παιδιών σας για να τα βοηθήσω για την αιωνιότητα!   

Είμαι ένας δάσκαλος, και οφείλω να ευχαριστώ γι΄αυτό  τον Θεό   κάθε μέρα!

                                       Επιμέλεια, διασκευή, μετάφραση: Λ.Α-Τ