Προσευχή Επάνω στην Ακρόπολη

Αφιερωμένο
Στους λάτρεις του Καλού και του Ωραίου.

" Π ρ ο σ ε υ χ ή, π ο υ   έ κ α μ α    ε π ά ν ω    σ τ η ν    Α κ ρ ό π ο λ η,  
ό τ α ν    α ξ ι ώ θ η κ α    ν α     ν ι ώ σ ω
τ η ν     τ έ λ ε ι α      Ο μ ο ρ φ ι ά ".  (Ε.Ρενάν)

                                                                                                    (επιλεγμένα αποσπάσματα)

          Θυμάσαι την ημέρα εκείνη, κάτω από το αρχοντικό του Διονυσόδωρου, όπου ένας κακοφτιαγμένος, μικρόσωμος Εβραίος μιλώντας την Ελληνική γλώσσα των Σύρων, ήρθεν εδώ, προσπέρασε βιαστικά τα προπύλαια, χωρίς να σε καταλάβει, διάβασε με μεγάλη προσοχή τις επιγραφές σου και πίστεψε πως βρήκε στον περίβολο σου ένα βωμό αφιερωμένο, σ' ένα Θεό, σ' αυτόν που ήταν : Ο Άγνωστος Θεός. Ε, λοιπόν, ο μικρόσωμος αυτός Εβραίος απήγαγε το βωμό σου. Επί χίλια χρόνια σε θεωρούσαν σαν ψεύτικο είδωλο, σ' αυτά τα χίλια χρόνια ο κόσμος ήταν μια ερημιά, όπου δεν εφύτρωνε λουλούδι.

Σ' όλο αυτό το χρονικό διάστημα σιωπούσες, ω Αθηνά Σάλπιγξ, σαλπικτήριον όργανο του νου, Θεά της ευταξίας και του ρυθμού, εικόνα της ουράνιας σταθερότητος. Γινόταν ένοχος κανένας, όταν σ' αγαπούσε, και σήμερα, που ύστερα από ευσυνείδητη εργασία καταφέραμε να σε πλησιάσωμε, μας κατηγορούν, πως έχουμε κάμει έγκλημα στο ανθρώπινο πνεύμα, αψηφώντας τις θεωρίες επάνω στις οποίες εδίδαξεν ο Πλάτων.

Νομοθέτρια, πηγή των δικαίων θεσμών, " Δημοκρατία ", εσύ που βασικό δόγμα σου είναι, ότι κάθε καλό προέρχεται από το λαό, και ότι, παντού, όπου δεν υπάρχει λαός για να θρέψει και να εμπνεύσει τη διάνοια, εκεί δεν υπάρχει τίποτε, μάθε μας να διαλέγωμε τα διαμάντια μέσα από τους ακάθαρτους σωρούς.

         Πόσες δυσκολίες, πραγματικά, βλέπω μπροστά μου !

      Πόσες πνευματικές συνήθειες θα πρέπει ν' αλλάξω !

Η καλοσύνη και η κακία, η χαρά και η θλίψη, η ομορφιά και η ασχήμια, η λογική και η τρέλα, αλλάζουν μεταξύ τους, με λεπτούς χρωματισμούς, τόσον αδιόρατους, όσο είναι και οι λεπτότατες αποχρώσεις στο λαιμό ενός περιστεριού.

                                                                          Ερνέστος Ρενάν (1865)

Αφιερωμένο σε όσους από μας βρεθήκαμε χθες σε συνεστίαση της Ένωσης Ελλήνων Παιδαγωγών κάτω από την Ακρόπολη,  την απολαύσαμε   φωταγωγημένη   και την ονειρευτήκαμε -στον ύπνο μας ή και ... στον ξύπνιο μας...-.